“Boynuna o yeşil fuları sarma çocuk
Gece trenlerine binme
Kaybolursun
Sokaklarda mızıka çalma çocuk
Vurulursun”
Attila İlhan
Yahudi kıza soruyor ya Jojo “ Yahudiler nerede yaşar?” diye.. Yahudi kız, kağıda Jojo’nun kafasını çizip gösteriyor “ işte burada” diye..
Beynimizde yaratıyoruz tüm ön yargılarımızı, tüm saplantılarımızı, tüm sınırlarımızı ve tüm bağlılıklarımızı.
İşin en dehşetli kısmı ise, filmdeki 10 yaşındaki Jojo gibi, çocukların herhangi bir lidere, ideolojiye ya da dine körü körüne bağlı hale getirilmesi.
Ayakkabılarını bile kendi kendilerine bağlayamayan çocuklar onlar oysa ki..
Film, Nazi döneminde 10 yaşındaki Jojo’nun gözünden bize o dönemi gösteriyor. Jojo’nun en yakın arkadaşı, daha doğrusu hayali arkadaşı Hitler.
Babası savaşta, annesi ile yaşıyor ve en büyük korkusu Yahudiler.
Bir gün evinin çatı katında, Yahudi kız Elsa’yı buluyor. Günler geçtikçe Jojo, bir taraftan çocuk masumluğu ile Elsa’yı sevmeye başlarken, bir taraftan da dışarda savaşın ve faşizmin tüm gerçekliği yaşanmaktadır.
Yönetmen Taika Waititi tüm bunları anlatırken müthiş bir iş çıkarmış. Yaşanan Nazi mezalimini çok başarılı bir şekilde komedi ve absurdite ile harmanlamış. Hitler, yüzbaşı, polis şefi ve de diğerleri, inanılmaz absurd ve bir o kadar da düşündürücü tiplemeler olmuş.
Belki de en normal ve filmin rasyonelliğini oluşturanlar Jojo’nun annesi Rosie ile Yahudi kız Elsa..
Ve yönetmen tüm bunları yaparken düşünmeden edemiyor insan, bu seyrettiklerimiz her mekan ve her zamanda yaşananlara ne kadar da benziyor..
Çocuk oyuncu Roman Griffin Davis ve Yorki’yi oynayan Archie Yates’e ne desem eksik kalacak. Oyunculukları ve tatlılıkları, onlara kocaman sarılma isteği uyandırdı bende.
Scarlet Johansson çok iyiydi. Ve keza Sam Rockwell de..
Ve bence, savaşın tüm dehşetini sesizce izleyen çatı katlarının pencereleri de...
Filmin sonunda Yorki diyor ki Jojo’ya
“ Evet, biliyorum Nazi olmak için kesinlikle hiç uygun bir zaman değil”
Ve filmin kapanış müziğindeki o sözler
“ Hiçbir duygu nihai değildir”
Evet Yorki ve Jojo..
Hiçbir duygu nihai değildir. Hiçbir durumda..
O zaman.. Haydi, özgürce dans etmeye...
