İki yakanın insanları...
İki yakanın acıları..
İki yakanın aşkları...
Yıllar geçse de unutulmayan yürek sızıları, hüznün hep kendini hissettiren kokusuna bürünür bu topraklarda..
Bunca insanı ayıran, zorla yerinden, yurdundan edilen masumları bir kıyısından diğerine taşıyan bu deniz, Ege denizi...Sanki tüm acıları dibine çekmiş, sanki tüm yaşanılanların üstünü örtmüş gibi olağanüstü güzelliği ve duruluğu ile öylece durur karşımızda.. Hiçbirşey olmamış gibi..
Ama denizden gece esen rüzgar fısıldar bize Dimitri ileAyşe'nin ya da Eleni ile Tacettin'in öyküsünü.. Bazen de yakamozların ışıltısında bir damla gözyaşı görüveririz kalplerden akan...
Bu kez de yönetmen George Kordellas anlatmış bize İsmail ve Roza'nın öyküsünü..Yannis Yanellis Theodosiadis'in aynı isimli romanından uyarlanan bu film, mübadele nedeniyle yarım kalmış, ama bir türlü unutulmayan bir aşkı anlatıyor...İzmir Bornova'da yaşayan Roza ile İsmail'in aşkını...
Yıllar sonra Dimitri isimli antikalara meraklı bir adamın, İzmir'deki bir antikacıda bulduğu kanlı bir gelinlik ve bir fotograf ile bu hikayenin peşine düşüşünün öyküsü olan film,1987 lerde, İzmir, İstanbul, Atina ve Midilli'de geçiyor..
Belki oyuncular çok parlak değil... Belki öykü çok bildik.. Ama tüm film boyunca acı ve hüzün sizi sarıp sarmalıyor.. Finalinde ise gözyaşlarınız akıp gidiyor bu yaşanılanların gerçek olduğunu bildiğinizden belki de..
Bir yazar "hasret en büyük esarettir" demiş.. Pek de doğru demiş..
Filmin henüz altyazılı linki yok.. Ben, Yunancasını seyrettim.. Ama biryerlerde rastlarsanız altyazılısına seyredin derim..
Seyredemiyorsanız bile, Haris Alexiou'nun bu film için söylediği " μια φονη " şarkısını dinleyin bu yazdıklarımı okurken.. Ve ordaysanız eğer Ege'ye doğru bir kadeh kaldırın iki yakanın tüm yarım kalan aşklarına..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder