Cafe De Flore/2011

Paris'i ziyaret edenler belki bu ünlü kafe'ye gitmişlerdir. Saint-Germain'de vaktiyle Jean Paul Sartre , Simone de Beauvoir'ın müdavimi olduğu kafedir kendileri. Ve film adını buradan alıyor.
Filmi o kadar sevdim ki...Burada yazacağım şeyler, filmi seyrederken hissettiklerim yanında yavan kalacak, biliyorum.

Filmin ana karakteri Down sendromlu bir çocuğun, annesinden sürekli '' Cafe, Cafe '' diye çalmasını istediği şarkı zaten başlı başına bir olay. Oradaki oyunculardan birinin dediği gibi sizi yükselten, dinledikçe dinleyisiniz gelen bir şarkı...
Filmle müzikler iç içe geçmiş gibi..Pink Floyd'dan Sigur Ros'a, Dinah Washington'dan The Cure'e kadar harika seçimler.
Oyunculuklar, 2 küçük Down sendromlu çocukdan tüm karakterlere kadar müthiş...
Çok farklı iki zaman dilimi anlatılıyor. Ama öyle güzel kurgulanmış ve geçişler öylesine yapılmış ki, hayran bırakıyor yönetmenin ustalığına..
E yönetmen tabi meşhur CRAZY filminin yönetmeni Jean-Marc Vallee olursa buna şaşırmamak gerekir.
Sinematografiyi de çok sevdim ben..
Ama asıl ve asıl sevdiğim, sevgi bu kadar mı güzel anlatılır. Az sözle, sadece beden dili ile..Çok etkilendim. O sevgiyi içimde hissettim çoğu zaman.
Belki filmin sonu size saçma gelecek. İnançlarınıza ya da inanmıyor olduklarınıza ters düşecek. 
Öyle bile olsa seyretmeye değer..