2009'da çekilmiş bu film..Ama ben ancak bir arkadaşımın tavsiyesi üzerine haberdar oldum ve bunca zamandır seyretmemiş olduğuma epeyce hayıflandım. Neyse ki filmdeki gibi 25 yıl geç kalmamışım..
Konu aslında basit denilebilecek bir polisiye öyküye sahipken, oyuncular, detaylar, çekimler ve vurucu bir final, bir filmi devleştirebiliyormuş demek ki..
O polisiye öyküyü izlerken, Arjantin'deki faşizan yönetimi, erkeklerin tutkularını , futbolu, adalet sistemini, devlet için çalıştırılan katilleri, boşa geçen hayatları, söylenemeyen ve yaşanamayan aşkları da seyrediyorsunuz o kurgu içine çok güzel serpiştirilmiş şekilde.
Film adı ile müsemma adeta. Filmin başrolünde gözler oynuyor bir nevi. Filmin önemli anları , kırılma noktaları bakışlarda yaşanıyor.
Başrol oyuncuları Ricardo Darin ve Soledad Villamil şahane oynuyorlar. Ben, Sandoval karakterine de, bu karakteri oynayan oyuncuya da bayıldım. Öyle vurucu mesajlar vardı ki sözlerinde,
Bir ara Benjamin'e söylediği ' Bir erkek herşeyini değiştirebilir, yüzünü, evini , ailesini, kız arkadaşını, dinini, tanrısını..Yine de değiştiremeyeceği bir şey var Benjamin..Tutkularını değiştiremez '' sözü filmin mihenk taşı idi..
Filmde 25 yıl boyunca ilan edilemeyen ve yaşanamayan bir aşk öyküsü, Benjamin'in Temo (korkuyorum) yazdığı karalamanın 25 yıl sonra bir a eklenmesi ile Teamo (seviyorum) 'a dönüşümü ve yıllarca 'a' harfini yazamayan bir daktilonun film boyunca varlığı, hep bir kapıyı aç, kapıyı kapa muhabbetinin filmin sonunda kapanan bir kapı ile bitişi, sorgu anında arkada ateş üstündeki çaydanlığın sorgu uzadıkça kaynaması, buharlar çıkarması gibi enteresan ayrıntılar filme lezzet katıyor. Belki bir kez daha seyredilirse daha çok ayrıntı çıkacak gözden kaçan.
Arjantin yapımı bu film, yakınlarda seyrettiğim Relatos Salvajes ve El Cuerpo... İyisi mi Güney Amerikalıların şerrinden uzak durmak gerekir dedirtti bana..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder